παλαίφαγος

παλαίφαγος, -ον (Α)

αυτός που από παλιά ήταν βρώσιμος.

[ΕΤΥΜΟΛ. < πάλαι + -φάγος (< θ. φαγ-, πρβλ. ἔ-φαγ-ον, αόρ. β' τού ἐσθίω)].